Hi, wat leuk dat je hier bent! Ik ben Marloes Luijken, coach, schrijver en trainer. Ik combineer de leukste dingen en mag dat mijn werk noemen! 

Vind je het leuk om te weten hoe ik tot dit punt ben gekomen, lees dan nog even verder. Wil je graag meer weten over wat ik doe en/of voor je kan betekenen, klik dan vooral verder op de website. En heb je vragen, neem dan contact op. Is allemaal vrijblijvend, je zit nergens aan vast. 

Toen

Ik ben opgeleid tot verpleegkundige, ik was nogal een rebelse leerling en heb het mijn leraren en begeleiders in het ziekenhuis en in de gehandicaptenzorg niet makkelijk gemaakt. Als ik mijn leerverslagen erop nalees, was ik een nogal assertief typje dat wel liet merken dat ze er was.
Ik zal als excuus opwerpen dat ik mijn vader ben verloren toen ik 15 jaar was. Hij was ziek sinds mijn 13de en ik heb daardoor een stukje pubertijd overgeslagen. Niet dat ik dat daarna nog heb ingehaald, maar ik voelde me vooral niet gezien. Thuis werd er veel over mijn vader gesproken en we werden in het hele proces meegenomen. Heel waardevol!

Maar de omgeving had er blijkbaar meer moeite mee om het bespreekbaar te maken. Er zijn, na de middelbare school, geen leraren geweest die hebben gevraagd naar wie ik was en wat ik had meegemaakt. Tijdens mijn werk, ik volgde de BBL route, vroeg niemand waar mijn gedrag vandaan kwam. Er werd vooral gezegd dat het klaar moest zijn en dat ik niet (veel) moest praten over wat er gebeurd was. Ik kon in deze omgeving, waar ik mij een groot deel van de dag bevond, dus niet uiten. Ik werd niet gezien met alle bagage die ik meedroeg. 

Nu

Gelukkig ben ik goed terecht gekomen hoor! Ik heb de opleiding afgemaakt, heb daarna een aantal jaar in het UMC Utrecht gewerkt en toen begonnen mijn interesses een andere kant op te gaan. Na de opleiding Personeelsmanagement ben ik gaan werken binnen Werving & Selectie. En, we maken even een sprong naar 9 jaar later, toen ging het zorgen toch weer een beetje kriebelen. Ik ben er wel achter dat ik geen ‘echte’ verpleegkundige ben. Ik heb niet zoveel met medisch technisch handelen, ik zit meer aan de verzorgende kant. Maar ik wilde niet meer ‘aan het bed’ staan, maar wel in contact met mensen. 

Lang verhaal kort; ik ben opleidingen gaan volgen tot o.a. lifecoach, toen gespecialiseerd in ouderencoaching en daarna in de richting van familieopstellingen en systemisch werk. 

En hier sta ik nu; systemisch coach! Ik ben zo mega trots op deze reis, alles wat ik heb geleerd en heb gedaan, smelt hier samen tot het leukste wat ik tot op heden heb gedaan! 

Schrijven

En naast coachen en trainen vind ik het dus heerlijk om te schrijven. Ik heb vroeger nog wel eens ambities gehad om een boek te schrijven, dat deed ik op zo’n hele oude computer die we op zolder hadden staan. Ik ben bang dat de roman die ik schreef nu ergens op een vuilnisberg ligt. Wie weet wat de toekomst zal brengen 😉 

Nu schrijf ik graag voor dit blog, ik neem je daarin regelmatig mee in mijn avonturen; met mijn poppetjes, coachees en workshops. Of over gewone dagelijkse dingetjes, alles wat ons overkomt en ook bij het leven hoort. Want laten we wel zijn, op Instragram lijkt alles zo mooi en voortvarend. Niet echt de realiteit. Je zult vast eens pijn voelen en dat kun je niet altijd oppoetsen tot iets moois. 

Zonder min geen plus, zonder zon geen maan. Het gaat om de balans, om de harmonie.